"De hemel van de dood is een hemel van grauwe wolken. Ze jagen over de kale boomtoppen langs de gracht. Hij wordt wakker in het bed vol braaksel en doet met trillende vingers de gescheurde stropdas van zijn nek. Overal op zijn lichaam zitten schaafwonden, er zit bloed aan het laken. Alsof iemand hem heeft opgedraaid gaat hij naar de badkamer, wast zich, scheert zich, neemt twee Alka Seltzers, weigert aan Zita te denken en gaat naar buiten. Op de hoek van de Utrechtsestraat koopt hij het Handelsblad. Hij loopt naar Oosterling, vraagt om twee zwarte koffie, en slaat, zoals altijd, eerst de beurspagina open. De letters zijn groter dan anders, en langzaam, alsof hij ineens veel ouder is geworden, leest hij wat er staat: ‘Op dringend verzoek van het bestuur van de Vereniging voor den Effectenhandel is de affaire na 20.45 stopgezet in verband met het overlijden van de Amerikaanse president. Toen het ontstellende bericht kwam dat Kennedy ernstig, vermoedelijk zelfs fataal gewond was liepen de koersen snel terug. Het Dow Jones-gemiddelde dat aanvankelijk met 3.31 was gestegen daalde tot 711.49. Dit betekent een verlies van 21.16 vergeleken met het slot van donderdag en is de scherpste daling sinds de paniekgolf op 28 mei 1962.’
Hij vouwt de krant dicht en kijkt een ogenblik naar de foto op de voorpagina. De jeugdige president ligt op de achterbank van zijn grote auto te slapen. De vrouw met het Oresteia-masker naast hem staat recht overeind en staart naar de grote wijnvlekken op haar nu voor altijd onvergetelijke mantelpak. Drie dingen weet Inni zeker: dat Zita nooit meer terugkomt, dat hij niet dood is, en dat de beurs morgen zal spinnen als een tol. Op het goud dat hij de maandag daarop door zijn makelaar in Zwitserland laat kopen heeft hij voor 1983, als dat noodlotsbeeld voor de tienduizendste keer in alle weekbladen van de wereld verschijnt, al meer dan duizend procent winst gemaakt. De foto was duidelijk geweest: er waren verwarde tijden op komst."
Heerlijk boek
Rituelen is een heerlijk boek. Dit citaat is misschien wat langer dan strikt noodzakelijk, maar die eerste vijf zinnen zijn mooi (alsjeblieft, een cadeautje) en hee, ze verhelderen twee van de drie dingen die Inni zeker weet. Dat is overigens geen excuus om het boek niet te lezen.Meer dan duizend procent winst
Hij maakt dus 1.000% winst op goud. Daar word ik, eerlijk gezegd, hebberig van. Had ik goud moeten kopen toen de eerste alarmerende kop over de coronahel in Italië of Wuhan verscheen? Goede vraag. Misschien wel. Maar het antwoord is: "Nee, want ik snap daar niets van." Het maakt me wel nieuwsgierig naar hoe de economie rond goud werkt.
Flash Crash of 1962
De eerste geciteerde alinea eindigt met de paniekgolf van 28 mei 1962. Dat zegt me niets. Het was even zoeken, maar uiteindelijk kwam ik erachter dat de Dow Jones die dag 34,95 punten daalde, het de "Flash Crash of 1962" genoemd wordt, iets met de Cubacrisis te maken heeft (of niet) en onderdeel is van de Kennedy slide of 1962. Daar vond ik dit filmpje over met nog altijd bruikbare wijsheden erin van een jonge Warren Buffet. Voor de liefhebbers van Buffet: de voorzichtig omhoogkrullende mondhoeken van Buffet rond 2:53 zijn goud waard.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten